Podręcznik Medycyny Pastoralnej „Etyka w medycynie. Ujęcie interdyscyplinarne”, Miguel Angel Monge, Medipage, Warszawa 2012 r. Miguel Angel Monge jest duchownym Prałatury Opus Dei, kapelanem szpitala klinicznego Uniwersytetu Nawarry, prowadzonego przez Opus Dei.
„Etyka w medycynie. Ujęcie interdyscyplinarne” to dzieło zbiorowe i interdyscyplinarne. Autorami poszczególnych rozdziałów są teologowie, lekarze, psychiatrzy i filozofowie. W pierwszych rozdziałach są omawiane antropologiczne podstawy Medycyny. Tylko bowiem mając prawidłowe pojęcie o człowieku – wymiar antropologiczny–, będziemy w stanie właściwie ocenić, co jest dla niego odpowiednie i kiedy wyrządza mu jakąś krzywdę.
Książkę wydało wydawnictwo lekarskie Medipage. Dzięki temu, ten podręcznik ma większą szansę dotarcia także do lekarzy i pracowników służby zdrowia. W tym aspekcie szczęśliwa okazała się zmiana tytułu oryginalnego ( Medycyna pastoralna ) za inny bardziej ogólny, który nie kojarzy się od razu z literaturą religijną i nie odpycha osób mało wierzących.
Warto zaznaczyć, że koordynatorem tego dzieła jest ksiądz Miguel Angel Monge, doświadczony kapelan szpitala klinicznego Uniwersytetu Nawarry, prowadzonego przez Opus Dei. Podsumowując jest to wartościowy podręcznik Medycyny pastoralnej.
Autorzy nie przekazują tylko ładnej teorii, lecz ich własne wieloletnie doświadczenie lekarskie i duszpasterskie. Brakowało na rynku polskim nowoczesnej książki o tej tematyce. To pozycje niezmiernie interesująca dla kapłanów zaangażowanych w duszpasterstwie chorych. Bezpośrednio może być przewodnikiem dla kapelanów szpitalnych, pośrednio każdy ksiądz znajdzie w niej coś dla siebie.
„Etyka w medycynie. Ujęcie interdyscyplinarne” może przyczyniać się do dowartościowania służby kapelanów szpitalnych. Niestety w polskich szpitalach nierzadko księża kapelani są pozostawiani samym sobie i nie otrzymują odpowiedniego wsparcia w postaci szkoleń czy innych okazji wymiany doświadczeń. Ponadto czasami trudno im współpracować z personelem medycznym i a często brakuje im zaplecza materialnego niezbędnego, by mogli spełniać komfortowo swoje zadania. Wszyscy się zgodzą, że szpital pod opieką odpowiedniego i fachowego kapłana może stać się ośrodkiem duszpasterskim pierwszej kategorii gdzie skutecznie pomaga się chorym zbliżać do Pana Boga.
Jest to książka bardzo praktyczna, która omawia liczne tematy, z którymi każdy ksiądz spotyka się w dzisiejszych czasach i wobec których nie raz czuje się bezradny. Wystarczy wymienić anoreksję, antykoncepcję, transplantacje, depresję, narkotyki, kremację zwłok, różne patologie na podłożu seksualnym… by zdać sobie sprawę z powagi tej tematyki. Ponadto kapłani znajdą na tych stronach cenne wskazówki co do zagadnień ściśle duszpasterskich, jak udzielanie sakramentów osobom przebywającym na OIOM-ie, duszpasterstwo chorych w fazie terminalnej itp.
Inne tematy omawiane w tej książce należą do dziedziny bioetyki, która stanowi chyba największe pole walki etycznej naszych czasów. Chodzi na przykład o: zapłodnienie in vitro, klonowanie ludzi, o tzw. stan wegetatywny, komórki macierzyste i wiele innych. Na rosnące zamieszanie wokół tych tematów wpływają dwa czynniki. Po pierwsze etyczna ocena nowych zabiegów biomedycznych – coraz bardziej skomplikowanych – wymaga minimum fachowej wiedzy. Po drugie tym zagadnieniom towarzyszą często silne emocje. Na przykład odnośnie zapłodnienia in vitro. Cierpienie niepłodnych małżeństw pragnących dziecka często uniemożliwia im dostrzeżenie implikacji moralnych dokonywanych wyborów.
Polskie wydanie aktualizuje niektóre rozdziały, biorąc pod uwagę postęp naukowy dokonany w ostatnich latach w niektórych dziedzinach. W rezultacie mamy do dyspozycji atrakcyjny podręcznik, który jest bardzo dobrze przyjmowany przez polskie środowiska lekarskie. Mamy nadzieję, ze będzie również dobrze przyjęty przez księży.
Ks. dr Jan O’Dogherty
