Historyczność Ewangelii

W "Kodzie Da Vinci" pada stwierdzenie, że ewangelie, który znamy dziś, nie są oryginalnymi ewangeliami, ale że zostały zmienione po Soborze w Nicei (325 r.) i że prawdziwa historia Chrystusa jest zawarta w tzw. ewangeliach gnostyckich.

Czy teksty Biblii naprawdę zostały zmienione?

Z jednej strony brakuje dowodów na to, że Sobór Nicejski zatwierdził jakąś określoną wersję Pisma Świętego. Dwadzieścia kanonów tego Soboru jest obecnie dobrze znanych, są nawet dostępne w internecie, włącznie ze słynnym Symbolem Nicejskim ("Wierzę w jednego Boga..."). W żadnym z tekstów nie ma nic o zawartości Pisma Świętego.

Z drugiej strony nie można też sądzić, że Konstantyn dokonał zmian w tekstach Pisma. Jeśli ktoś odważa się twierdzić coś przeciwnego, powinien oprzeć swą tezę na tekstach autorów z tamtej epoki. A prawda jest taka, że nie zostały znalezione źródła, które pozwoliłyby obronić tę teorię.

Po trzecie, nic nie wskazuje na to, że proces zmiany Pisma miał miejsce. Już wówczas istniało wiele kopii Nowego Testamentu w całym basenie Morza Śródziemnego. Byłoby niemożliwe zlokalizować je wszystkie, a nawet jeśliby komuś się to udało i próbował zmienić ich zawartość, zostałoby to przekazane przez kronikarzy tamtych czasów. Tymczasem nic takiego nie zaszło.

Poza tym nowoczesna archeologia udostępniła znalezione liczne fragmenty tekstów Nowego Testamentu datowanych na dużo wcześniej niż 325 r. Są to na przykład papirus z Rylands (ok. 125 r.) albo papirus Bodmer (ok. 200 r.). Nie różnią sią prawie od późniejszych kopii i nic nie wskazuje na to, aby były ocenzurowane.

To samo można powiedzieć o tekstach komentatorów, którzy pisali o Piśmie Świętym przed czasami Konstantyna: w ich nauczaniu odnajdujemy te same dosłowne cytaty z ewangelii, które odnajdujemy w dzisiejszych wersjach ewangelii kanonicznych.

Konstantyn nie podjął żadnej decyzji odnośnie treści ewangelii z tej prostej przyczyny, że narodził się zbyt późno. W IV w. księgi Nowego Testamentu były już zredagowane. Konkretnie, zostały zredagowane pomiędzy rokiem 50 (pierwszy list do Tesaloniczan) a 100 (Ewangelia wg św. Jana).

Tak zwane ewangelie gnostyczne są o wiele późniejsze: powstawały w wiekach III, IV i V, a chrześcijanie nigdy ich nie przyjęli. Słynny Kanon z Muratori (ok. 200 r.) zawiera listę większości ksiag Nowego Testamentu: nie ma tam żadnego z tekstów gnostyckich.

Źródła pozabiblijne, jak np. malowidła w katakumbach, również wskazują, że wiara chrześcijańska pozostała w wielkim stopniu niezmieniona od pierwszych lat.