Frank Hager z Bronksville ma 44 lata. Żonaty z Kathy, ma sześcioro dzieci i jest agentem finansowym. Pracuje w Nowym Jorku. Codziennie rano po godzinnej podróży pociągiem uczestniczy we Mszy świętej o godzinie siódmej rano, zaś o ósmej rozpoczyna pracę. Jego biuro znajduje się na Wall Street, w sercu międzynarodowej działalności finansowej, które zostało zaatakowane we wrześniu 2001 roku wraz z całym wolnym światem przez straszliwy zamach na Bliźniacze Wieże w Trade World Center.
Historia Franka rozpoczyna film "Wielkość życia codziennego", dokument zrealizowany we Włoszech przez Alberto Micheliniego z okazji 100. rocznicy urodzin św. Josemarii.
"Tym filmem - wyjaśnia Alberto Michelini - chicalem pokazać w 30 minutach wpływ naucznaia Josemarii Escrivy na życie bardzo różnych osób: maklera z Wall Strett, dziennikarki i pisarki fińskiej protestanckiego wyznania, szefa paryskiej restauracji, kenijskiej lekarki która leczy dzieci chore na AIDS."
Rosyjski filozof i pisarz, kanadyjska projektantka mody, rzeźnik z Hong Kongu oraz aktor z Hollywoodu wyjaśniają w filmie, jak żyją słowami założyciela Opus Dei: "musicie teraz zrozumieć — w nowym świetle — że Bóg wzywa was, abyście mu służyli w miejscu pracy i podczas spełniania obowiązków cywilnych, materialnych, świeckich, życia ludzkiego: w laboratorium, na sali operacyjnej w szpitalu, w koszarach, w auli uniwersyteckiej, w fabryce, w warsztacie, na polu, w domu i w całej ogromnej różnorodności miejsc pracy. Bóg codziennie czeka na nas. Zapamiętajcie: istnieje coś świętego, Bożego, ukrytego w sytuacjach najbardziej prozaicznych i każdy z was ma to odkryć."
Świadectwa niektórych bohaterów filmu
Niełatwo aktorowi filmowemu żyć w zgodzie z własną wiarą, ale Joseph Griffin zobowiązał się do życia Ewangelią w konkretny sposób pomimo trudności ze strony środowiska i pracy. Jest Kanadyjczykiem, żonatym ojcem siedmiorga dzieci, z których jedno jest autystyczne. Joseph Griffin mieszka w Mekce filmu, w Los Angeles. Poznał Dzieło w Montrealu podczas studiów. " Faktem jest, że mam bardzo łagodną żonę, która pomaga mi na wiele sposobów zaczynając od modlitwy. Z pewnością istnieją przed nami wyzwania: pierwszym z nich jest mój syn Joey, który jest dzieckiem autystycznym. Jednakże to on sprawił, że na nowo zacząłem się naprawdę modlić. Dla mnie było to jak powrót do dzieciństwa, tak jak nas do tego zaprasza błogosławiony Josemaría. To Bóg pomaga mi porzucić siebie samego, oddać się w jego ręce."
Margaret Atieno Ogola, 42 lata, pediatra, żona anestezjologa, czworo dzieci. Krajowy Sekretarz komisji koordynacyjnej szpitali misyjnych świadczących 40% usług medycznych w Kenii. Margaret Ogola jest również dyrektorem medycznym „Cottolengo Hospice” w Nairobi, gdzie przebywają głównie dzieci chore na AIDS. "Mam ciągły kontakt ze śmiercią, z umierającymi ludźmi i to zmieniło głęboko moje życie. Wszystko to sprawia, że z większą głębią doceniam życie, dlatego że w kontakcie ze śmiercią dotyka się również życia i jego piękna."
Mario Au jest rzeźnikiem i ma swój sklep na rynku Sai Wan Ho, w peryferyjnej dzielnicy na wyspie Hongkong. Zbliżył się do Opus Dei w 1993 roku, kiedy jego żona, katoliczka, zapoznała go z członkiem Opus Dei, który sprawił, że odkrył Katechizm, a później przygotował go do chrztu. „Moja praca polega na rąbaniu świń każdego ranka. Od kiedy zrozumiałem, z moimi przyjaciółmi z Opus Dei, że mogę ofiarować Bogu tę pracę, chociaż jest zawsze jednakowa, staram się wykonywać ją lepiej za każdym razem, z większym entuzjazmem. Tak samo jeśli chodzi o moje stosunki z klientami. Przedtem ograniczałem się do powiedzenia ceny. Teraz, chociaż jestem zmęczony albo zdenerwowany wysilam się, żeby się uśmiechnąć, żeby powiedzieć coś więcej.